March 30th 2021

#2 NIGHT SHIFT, revisited by
Pieter Fannes, Jessa Wildemeersch & Herman Leenders

De velden van rouw en verdriet / Resist

Een ontmoeting tussen 4 artiesten.
De diepe woorden van dichter Herman Leenders raken Tuur. Zijn beeldspraak kent geen grenzen en laat plaats voor interpretatie en beleving. Hij heelt en troost én -al valt het misschien minder op in deze tekst- hij heeft een fijn gevoel voor humor. Het perfecte huwelijk met Tuur’s muziek.

In 2009 was Herman genomineerd voor de prestigieuse Herman Deconinckprijs. Tijdens die editie zette Tuur de genomineerde gedichten op muziek en actrice Jessa Wildemeersch vertolkte de teksten. Herman en Tuur zouden later samen op pad gaan om tekst en muziek aan de wereld te verkondigen.

Tekenaar Pieter Fannes nodigde Tuur enkele jaren geleden uit voor een optreden met beeld en klank. Pieter improviseerde via live tekenprojecties op de muziek van Tuur, die zwaar onder de indruk was van Pieters verbeelding, techniek en snelheid. Pieter maakte ook prachtige live-schetsen van jazz muzikanten tijdens concerten die tijdens verschillende expo’s in Brussel te zien waren.

Actrice Jessa Wildemeersch en Tuur zijn boezemvrienden sinds hun 6de. Ze groeien samen op, gaan artistiek hun eigen weg en zullen elkaar nog vaak tegenkomen, op en naast de planken. Jessa trekt naar New York waar ze In 2006 een Lifetime Membership verkrijgt aan de befaamde Actor’s Studio. Hoewel ze geregeld meespeelt in films en series is het podium haar echte habitat. Theater. Publiek. Daar gebeurt het. Ze schrijft, regisseert en speelt verschillende producties, vaak met life muziek, die steeds uitblinken in verbeelding, met een sterk verbaal en visueel karakter. Een spiegel naar de maatschappij, voedsel voor de hongerige ziel.

De velden van rouw en verdriet

V
alles is hier schichtig en opgeschrikt bij het minste
de reeën en de hazen
de buizerds spechten merels en vinken
mijn stappen achtervolgen mij

ik ben te lomp voor deze wereld en onbeholpen
mijn tred te stevig mijn verrekijker een geweer
mijn blik een kogel mijn geur een spoor
alle wezens vluchten
kinderen en vrouwen eerst

VI
het doek viel de decorstukken verdwenen in schuren en silo’s
alleen de zwarte geraamtes bleven staan
de akkers werden platgeslagen door wind en regen
de diepe sporen van de aftocht vulden zich met water

wij lopen ons vast in de modder
achter een waas van grijze smog
alleen de noodverlichting aan
als een godslamp

– Herman Leenders –

Met de steun van de Vlaamse Overheid